هو الله - پاک يزدانا خداوند مهربانا آوارگان کوی توئيم

دعاهاى طلب بخشش و مغفرت – اثر حضرت عبدالبهاء – مناجات حضرت عبدالبهاء ص ۷-۸

﴿ هو اللّه تعالی ﴾

پاک يزدانا خداوند مهربانا آوارگان کوی توئيم و مشتاقان روی تو و عاشقان خوی تو بيچاره‌ايم افتاده‌ايم ذليليم حقيريم ضعيفيم رحمتی فرما و موهبتی عنايت کن از قصور در گذر و خطايای بی پايان بپوش هر چه هستيم از توايم و آنچه گوئيم و شنويم وصف تو گوئيم و روی تو جوئم و راه تو پوئيم تو خداوند مهربانی و ما گنه گار بی سر و سامان پس ای ابر رحمت رشحاتی ای گلشن عنايت نفحاتی ای بحر موهبت موجی و ای آفتاب عنايت پرتوی رحم فرما عنايت کن قسم بجمالت که جز خطا متاعی نه و بغير از آمال اعمالی نه مگر پردهٴستّاريت بپوشاند و حفظ و حمايتت شامل حال گردد و الّا اين ضعفا را چه توانائی که بخدمتت پردازند و اين فقرا را چه غنائی که بساط عزّت بگسترانند توئی مقتدر و توانا تائيد کن توفيق بخش اين نفوس پژمرده را برشحات ابر موهبت طراوتی عنايت کن و اين حقائق مبتذله را باشراقات شمس احديت روشنائی بخش اين ماهيان تشنه لب را بدريای رحمتت افکن و اين قافلهٴ گم گشته را به پناه احديتت دلالت کن گم گشتگان را بعين هدايت دلالت کن و آوارگان را در پناه عزّتت مأوی بخش تشنگان را از سلسبيل موهبت بنوشان و مردگان را بحيات ابديه زنده کن کوران را بينا فرما و کران را شنوا کن و گنگان را گويا نما و افسردگان را برافروز غافلان را هشيار کن و خفتگان را بيدار نما و مغروران را متنبّه در هر کار توئی مقتدر توئی بخشنده توئی مهربان انّک انت الکريم المتعال (ع ع)