الواح فرامين تبليغى، دوره اوّل (لوح پنجم) - بافتخار احبّا و اماء رحمان ايالات کانادا

الواح فرامين تبليغى، دوره اوّل (لوح پنجم) – مكاتيب حضرت عبدالبهاء، جلد۳، صفحه ۳ – ٦۳

لوح پنجم که بافتخار احبّا و اماء رحمان ايالات کانادا صبح چهارشنبه پنجم اپريل سنه ١٩١٦ در باغچه خارج روضه مبارکه در بهجی از فم مرکز ميثاق صادر گشت.

احبّا و اماء رحمان در ايالات کانادا نيوفوندلند، پرنس ادوارد ايلند، نووا اسکوشيا، نيو برنزويک کوبک، مانی‌توبا آلبرتا، انتاريو، ساسکاجوان، بريتيش کلمبيا، يوکان، ماکنزی، يونگادا، کيواتين، جزائر فرنکلين و گرين لند عليهم و عليهنّ التّحيّة و الثّناء.

﴿ هو اللّه ﴾

ای ابناء و بنات ملکوت هر چند در اکثر مدائن ايالات متّحده الحمد للّه نفحات اللّه منتشر و جمّ غفيری بملکوت اللّه متوجّه و ناظر ولی در بعضی ايالات چنانچه بايد و شايد علم توحيد بلند نگشته و اسرار کتب الهيّه منتشر نگرديده بايد بهمّت ياران علم توحيد در آن ديار موج زند و تعاليم الهيّه انتشار يابد تا آنان را نيز از موهبت آسمانی و هدايت کبری بهره و نصيب داده شود و همچنين در ايالات کانادا مانند نيوفوندلند، پرنس ادوارد ايلند نووااسکوشيا، نيو برنزويک کوبک، انتاريو، مانيتوبا ساسکاجوان، البرتا، بريتيش کلمبيا، يونگاوا، کيواتين، ماکنزی، يوکان، و جزائر فرانکلين در مدار سرطان.

بايد احبّای الهی جانفشانی نمايند و مانند شمع هدايت در آن ايالات کانادا برافروزند اگر چنين همّتی بنمايند يقين است که تأييدات کلّيّه الهيّه يابند و جنود آسمانی پی در پی رسد و نصرت عظيمی حاصل گردد بلکه انشاء اللّه نداء ملکوت اللّه بمسامع اسکيموهای اهالی جزائر شمال کانادا و گرين لند برسد اگر در گرينلند نائره محبّت الهی شعله زند جميع يخهای آن مملکت آب شود و سرما باعتدال مبدّل گردد يعنی قلوب حرارت محبّت اللّه يابد آن خطّه و ديار گلشن الهی شود و بوستان ربّانی گردد و نفوس مانند اشجار پرثمر بنهايت طراوت و لطافت تزيين يابند همّت لازم است همّت اگر همّتی نمائيد که در ميان اسکيموها نفحات الهی منتشر شود تأثير شديد دارد. خدا در قرآن عظيم ميفرمايد که روزی آيد که انوار توحيد بر جميع آفاق بتابد ﴿وَأَشْرَقَتْ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا﴾ يعنی زمين بنور خدا روشن ميشود آن نور نور توحيد است لا اله الّا اللّه مملکت و جزائر اسکيموها نيز از قطعات ارض است بايد از هدايت کبری بهرهمند گردد و عليکم و عليکنّ التّحيّة و الثّناء. (عبدالبهاء عبّاس)