ای عزيزان عبدالبهآء لايحه‌های شما را در نهايت ابتهاج…
٤٠
ای عزيزان عبدالبهآء لايحه‌های شما را در نهايت ابتهاج تلاوت نمودم سبب روح و ريحان قلوبست و باعث انشراح نفوس اگر اين محفل روحانی بنفحات رحمانی و تأييد يزدانی دوام و استقرار يابد منشأ آثار عظيمه گردد و موفّق بر امور کلّيّه.
محافل روحانيّه ئی که در اين عصر الهی و قرن رحمانی تأسيس شود البتّه مثل و مانندش در اعصار ماضيه تحقّق نيافته زيرا محافل عظمی در تحت حمايت اکابر رجال بود امّا اين محافل در تحت حمايت جمال ابهی. ناصر و معين آنان يا امير بود يا مليک بود و يا کاهنی رئيس يا جمهوری کثير امّا اين محافل روحانيرا ناصرو معين و مؤيّد و ملهم حضرت ربّ قدير.
حال را نظر ننمائيد استقبال و مآل را تصوّر کنيد دانه در بدايت بسيار صغير است ولی عاقبت شجری عظيم نبايد نظر در دانه کرد بلکه بايد نظردر شجر نمود و انواع شکوفه و برگ و بر ملاحظه در زمن مسيح کنيد که عبارت از شرذمه قليل بود بعد ملاحظه نمائيد که آن دانه چه شجری شد و چه ثمری داد حال اعظم از آنست زيرا ندای ربّ الجنود است و صوت صافور حیّ قيّوم آهنگ صلح و صلاح آفاقست و رايت راستی و دوستی و آشتی در ميان ملل متنوّعه بلاد و ديار نورانيّت شمس حقيقت است و روحانيّت حضرت احديّت اين دور اعظم جميع آفاقرا احاطه نمايد و عاقبت کلّ ملل در ظلّ اين رايت محشور گردند پس اهميّت اين دانه را بدانيد که آن دهقان حقيقی در کشت زار الهی بدست رحمت افشانده و از فيض باران موهبت سقايه نموده و از حرارت و ضياء شمس حقيقت پرورش ميدهد.
پس ای ياران الهی بشکرانه حضرت يگانه پردازيد که مظهر چنين موهبتی گشتيد و مورد چنين مرحمتی طوبی لکم بشری لکم من هذا الفضل العظيم *