از اجتماع احبّا مرقوم نموده بوديد که در نهايت روح و…
٥٤
از اجتماع احبّا مرقوم نموده بوديد که در نهايت روح و ريحانست البتّه چنين است زيرا در مجامع روحانيان جمال مبارک شاهد انجمن است البتّه نهايت روح و ريحان حاصل گردد.
اليوم تکليف جميع اينست که جميع اذکار را فراموش نمايند و هر واقعه را نسيان کنند و اجعل اورادی و اذکاری کلّها ورداً واحداً و حالی فی خدمتک سرمداً ما صدق حال و مقالشان گردد يعنی جميع فکر و ذکر را حصر در تبليغ امر اللّه و ترويج دين اللّه و تشويق بر صفات حق و تحريص بر محبّت خلق و تنزيه در جميع شئون و تقديس باطن و ظاهر و پاکی و آزادگی و اشتعال و انجذاب نمايند هر چه جز ذکر اوست مردود است و هر چه جز نعت اوست مذموم امروز جهان آفرينش را اين آهنگ ملأ اعلی باهتزاز آرد فسبحان ربّی الأبهی اين را بدانيد که بجز اين نغمه الهی نغمه در وجود تأثير ننمايد و جز اين گلبانگ حقيقی در گلستان رحمانی نشئه و سرور نيارد اين مطرب از کجاست که بر گفت نام دوست *