ای امة اللّه بشارت الهيّه را بايد در نهايت وقار و بزرگواری…

١٣٩

ای امة اللّه بشارت الهيّه را بايد در نهايت وقار و بزرگواری انتشار داد و تا انسان بآنچه از لوازم بشارتست قيام ننمايد کلام تأثير نکند.

ای کنيز الهی روح انسانيرا قوّت و قدرتی عجيب است ولی بايد تأييد از روح القدس برسد ديگر آنچه ميشنوی اوهامست امّا اگر مؤيّد بفيض روح القدس شود قوّتی عجيب بنمايد و اکتشاف حقائق نمايد و بر اسرار مطّلع شود جميع توجّه را بروح القدس نمائيد و هر کس را باين توجّه دعوت کنيد پس مشاهده آثار عجيبه نمائيد.

ای امة اللّه نجوم افلاک را تأثيرات معنويّه در عالم خاک نه امّا اجزاء کائنات در اين فضای نامتناهی با يکديگر در نهايت ارتباط از اين ارتباط تأثير و تأثّر مادّی حاصل گردد و مادون فيض روح القدس جميع آنچه ميشنوی از قوّه بيهوشی يا شيپور آوازه خوانی مردگان اوهام محض است ولی از فيض روح القدس هر چه خواهی بگو و آنچه شنوی بپذير امّا اشخاص مذکوره يعنی اهل شيپور از اين فيض بکلّی بی‌بهره و محروم اين اوهامست.

ای امة اللّه استجابت دعا بواسطه مظاهر کلّيّه الهيّه است امّا بجهت حصول امور جسمانی غافلان نيز اگر تضرّع و ابتهال نمايند و تضرّع بخدا کنند باز تأثير نمايد.

ای امة اللّه هر چند حقيقت الوهيّت مقدّس و نامحدود است ولی مقاصد و حاجات عباد محدود فيض الهی مانند باران آسمانيست آب را هيچ شکلی و حدودی نه لکن در هر موضعی بحسب استعداد آن موضع حدود و صورت و شکلی حاصل نمايد آن آب نامحدود در حوض مربّع شکل مربّع يابد و همچنين در حوض مسدّس و مثمّن آب را هندسه و حدود و شکلی نه امّا بمقتضای مکان شکلی از اشکال حاصل نمايد بهمچنين ذات مقدّس حق نامحدود امّا تجلّيات و فيض در کائنات محدود بحدود گردد لهذا دعای اشخاص مخصوص در بعضی خصوص استجابت گردد.

ای امة اللّه مثل حضرت مسيح مثل حضرت آدمست انسان اوّلی که در اينجهان تکوّن يافت آيا پدر و مادر داشت يقين است که نه پدری و نه مادری امّا حضرت مسيح بی‌پدر بود.

ای امة اللّه مناجاتهائی که بجهت طلب شفا صادر شده شامل شفای جسمانی و روحانی هر دو بوده لهذا بجهت شفای روحانی و جسمانی هر دو تلاوت نمائيد اگر مريض را شفا مناسب و موافق البتّه عنايت گردد ولی بعضی از مريضها شفا از برايشان سبب ضررهائی ديگر شود اينست که حکمت اقتضای استجابت دعا ننمايد.

ای امة اللّه قوّه روح القدس امراض جسمانی و روحانی هر دو را شفا دهد.

ای امة اللّه در تورات ميفرمايد ( درّه اکر را برای باب اميد بشما خواهم داد ) اين درّه اکر شهر عکّاست يقيناً و هر کس جز اين تفسير نمايد جاهلست *