يا امة اللّه نامه شما که بتاريخ ٩ديسمبر ١٩١٨ بود رسيد و از مضمون اطّلاع حاصل گرديد ابدا اميد را از خدا قطع منما در هر حال اميدوار باش زيرا الطاف حق در هر حالت از انسان منقطع نگردد اگر از جهتی قلّت يابد از جهات سائره کاملست در هر صورت انسان در دريای الطاف مستغرق است لهذا در هيچ حالتی نوميد نشو اميدوار باش.
حضور مجالس احبّا مجرّد بجهت تنبّه و تذکّر و ازدياد حبّ و تعلّق بملکوت ابهی است.
و اگر چنانچه ميل تامّ و رغبت کلّيّه برفتن به پيلزبرگ مونتانا داشته باشيد مأذونيد شايد سبب شويد که در ميان آن گروه عمله شمعی روشن نمائيد و جمعی را متنبّه و متذکّر کنيد تا توجّه بخدا نمايند و استفاضه از ملکوت الهی کنند *