ای بنده الهی نامهات رسيد مضامين بديع و بليغ بود و مقاصد بلند و رفيع عالم انسانی محتاج باصلاح عظيم زيرا عالم انسانی جنگل طبيعی است اشجار بیثمر در نشو و نماست و گياههای بیفائده در نهايت قوّت و نما اگر شجری ثمری دارد درميان آن اشجار غائبست و اگر گلی فائده ئی دارد ميان گياهها غائب و پنهان عالم انسانی محتاج بباغبانهای ماهر است تا اين جنگلها را باغهای خوش منظّم کنند و اين درختهای بیثمر را بارور گردانند و بجای اين گياههای بیفائده گل و رياحين برويانند لهذا نفوسی که غيرت مجسّمند و همّت مشخّص شب و روز آرام نگيرند بکوشند تا ارتباطی تام بملکوت الهی حاصل نمايند و بآن ارتباط مظاهر فيوضات نامتناهی شوند و اين جنگلهارا باغبان حقيقی گردند تا عالم انسانی منقلب شود و فيوضات رحمانی رخ بگشايد *