ای شکوفه شجرهء حيات خوشا بحال تو که کمر خدمت بربستی…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٢٣١

ای شکوفه شجرهء حيات خوشا بحال تو که کمر خدمت بربستی و بتمام همّت بر ترويج تعاليم الهی پرداختی محافل آراستی و بر اعلآء کلمة اللّه بر خواستی

در اين دنيای فانی هر امر مهمّی را پايانی و هر شروع عظيمی را انجامی از برای هيچيک بقائی نه مثلاً ملاحظه فرما که مشروعات دول قديمه عالم بکلّی حال محونابود شده اثری موجود نيست مگر امر عظيم ملکوت اللّه که بدايتی نداشته و نهايتی ندارد نهايتش اينست تجدّد می‌يابد در بدايت هرتجدّدی در انظار ناس اهميّتی ندارد بعد که تأسّس يابد روز بروز ترقّی نمايد و در علويّت بعنان آسمان رسد.

مثلاً يوم حضرت مسيح را ملاحظه کن که تجدّد ملکوت اللّه بود اهل عالم هيچ اهميّت ندادند و مهمّ نشمردند بدرجه ئی که قبر حضرت مسيح ٣٠٠ سال مخفی و مجهول ماند تا آنکه امة اللّه هيلانه مادر قسطنطين آمد و آن قبر مقدّس را کشف کرد.

مقصود اينست که اهل عالم غافل و جاهل و در يوم تأسيس ملکوت ذاهل و کاهل.

ايّامی نگذرد مگر آنکه قوّه ملکوت جهانگير گردد آنوقت بيدار شوند و بفرياد و فغان پردازند و بر مظلومين و شهدا نوحه و ندبه نمايند و آه و ناله کنند اينست شأن ناس *

منابع
محتویات