١١- ای پروردگار بی‌نياز

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

١١- ای پروردگار بی‌نياز

ای پروردگار بی‌نياز، از جميع خلق روی بگردانيديم و بسوی تو توجّه نموديم از کلّ بی‌نياز شديم تا همدم و همراز تو گرديديم چون ترا يافتيم خود را از خويش و آشنا بيگانه ساختيم ترا شناسيم و ترا ستائيم و ترا پرستيم. ای پروردگار گناه بيامرز و کمال بياموز پرده بسوز و روی بنما تا مشاهده جمال و کمال تو نمائيم و از بحر عطا بهره گيريم و از خلق و خوی حبيب نصيب يابيم. خدايا ما را بخود مأنوس کن و بنفحات قدس مألوف نما ديده بينا کن و گوش شنوا نما. توئی مقتدر و توانا و توئی بخشنده و مهربان.


منابع
محتویات