١٩- خداوند بيمانندا

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

١٩- خداوند بيمانندا

خداوند بيمانندا، پناه بيچارگانی و ملجأ آوارگان و اميدگاه آزادگان. پروردگارا از خود نوميديم و از بيگانه و خويش دور و بعيد رجا بملکوت ابهی داريم و اميد بفضل جديد ربّ اعلی پرتو عنايت مبذول دار و بلحاظ عين رحمانيّت مشمول کن از امتحان شديد برهان و از افتتان عظيم رهائی بخش. ای آمرزگار بنده درگاهيم پرگناهيم مقيم بارگاهيم جان و وجدان را شادمانی بخش دلهای پريشانرا از قيد آب و گل رهائی ده ملحوظ و محفوظ دار و مصون و محظوظ کن در دو جهان کامران فرما و از فضل و جود خويش شادمان کن. توئی مقتدر و توانا و توئی دهنده و بخشنده و بينا.


منابع
محتویات