٣٨- ای ياران با وفای عبدالبهاء

ای ياران با وفای عبدالبهاء، کوکب ساطع خط استواء از نقطه اعتدال در فصل نوبهار اشراق بر جميع اقطار نمود و بضياء و حرارتی شديد بر جميع اقاليم فيضی جديد و روح شديد مبذول فرموده . از آن ضيا و حرارت جنبش و حرکت در عروق و اعصاب آفاق افتاد خلق بديع شد و روح جديد دميده گشت جسم افسردهٔ امکان و جسد مرده اکوان جان تازه يافت و بموهبتی بی‌اندازه موفّق شد دور دور بديع گشت و خلق خلق جديد شد و نفخت فيه من روحی تحقّق يافت عالم امکان تزيين يافت و جهان بطلوع نور مبين روشن گشت در جميع کائنات آثار نشو و نما هويدا گشت و در کافّه موجودات ترقّيات عظيمه آشکار گرديد.

اهل انصاف معترفند که قرن تاسع عشر ميلاد عصر انوار بود و فخر اعصار گشت در جميع مراتب وجود علويّت واضح و مشهود گرديد بقسميکه اين يک عصر حکم صد عصر يافت و اين يک قرن از پنجاه قرون آثارش بيشتر گشت. يعنی اگر آثار و صنايع و بدايع پنج هزار سال که عبارت از پنجاه قرنست جمع نمائی البتّه مقابلی بآثار اين يک عصر الهی و قرن رحمانی ننمايد مشروعات و اکتشافات پنجاه قرن مقابلی با اکتشافات و مشروعات اين يک قرن نتواند و علوم و صنايع و آثار و بدايع متوازی نگردد. ملاحظه نمائيد که چگونه آثار اشراق شمس حقيقت در جميع کائنات ظاهر و باهر گرديده .

با وجود اين اين خلق نادان يعنی جمهور غافلان هنوز در خواب بی‌پايان مستغرق ابداً ملتفت نيستند که اين نشو و نما و اين ترقّی بی‌منتهی منشأش از کجاست و اين بهار الهی از اشراق چه کوکبيست و اين فيض نامتناهی از رشحات چه سحابی؟ حرکت مشاهده نمايند و لکن محرّک را بخاطر نياورند طراوت و لطافت فصل ربيع را معترفند و لکن از فيوضات نامتناهيه نوبهار الهی بکلّی غافل غبار را بيابند ولی سوار را نبينند جوار منشآت مشاهده کنند ولی هبوب ارياح را ادراک نکنند گلبانگ معنوی استماع کنند ولی از بلبل معانی بيخبرند امواج بی‌پايان بينند ولی از بحر بيکران بيخبرند ميوه خوشگوار تناول نمايند و لکن از شجرهٔ اسرار غافلند لمعان زجاج مشاهده نمايند ولی از فيض سراج بيخبرند.

باری اميدواريم که بيدار گردند و از اين باده خوشگوار مست و هوشيار شوند. ای ياران الهی فی الحقيقه شما سرمست صهبای وفائيد و لشکر منصور ملأ اعلی در جميع آفاق منتشريد و بقوّه نافذه کلمة اللّه منتصر سبب حيات اهل آفاقيد و سرحلقه زمره عشّاق دليل راه نجاتيد و قرين آيات بيّنات. ای ياران الحمد للّه علم توحيد در جميع اقاليم بلند است و آهنگ ملکوت ابهی مرتفع از ملأ اعلی اسرافيل الهی در قلب آفاق نغمه يا بهاء الابهی زند و قوّه کلمة اللّه روح حقيقی بجسد امکان بخشد. پس ای ياران وفا بايد کلّ در جانفشانی و خدمت آستان الهی و عبوديّت درگاه حضرت نامتناهی سهيم و شريک عبدالبهاء گرديد. اگر باين موهبت کبری موفّق شويد در اندک زمانی آفاق بتمامه اقليم اشراق گردد و دلبر وحدت عالم انسانی در نهايت دلربائی جلوه در قطب امکان نمايد. اينست آرزوی عبدالبهاء اينست منتهی آمال اهل وفا.