۱۱۳ - ای زنده بنفحات محبّت اللّه

ای زنده بنفحات محبّت اللّه، زبان بذکر الهی باز کن و در فضای جان فزای عرفان پرواز کن بياد حقّ دمساز باش و با نفحات اسرارش همراز. عنقريب جهانيان را در زير خيمه يک رنگ يابی و جميع اين شئون زخرفيّه از حشمت و دولت و ثروت و مکنت را هباءً مُنبثّاً مشاهده کنی . پس تو ای طير آشيان ايقان توجّه بعالم ديگر کن و در دريای بيکران معرفت الهی سير و سفر نما. اگر جمالی جوئی جمال باقی بجو و اگر کمالی خواهی اخلاق حضرت رحمانی طلب تا از مطلع امکان بانوار حشمت بی‌پايان ظاهر گردی و از مطلع عالم بشعاع اعظم لايح شوی. طوبی للثّابتين طوبی للرّاسخين و البهاء و الرّوح علی احبّاء الرّحمن فی جميع الشّئون و الاحوال.