۱۲۵ - ای ثابت بر عهد و پيمان

ای ثابت بر عهد و پيمان، مکتوب اخير بتاريخ بيست و ششم ربيع ثانی واصل و بر مضمون بدقّت تمام اطّلاع حاصل گرديد. حقيقت حال همانست که مرقوم نموديد همه چيز را بايد ترک کرد و بنشر نفحات مشغول شد چه قدر خوب عبارتی است اين عبارت که مرقوم نموديد الارض فراشی و السّماء غطائی اتّباعاً لمرضاته و حبّاً لاحبّائه اينست مسلک ابرار و اينست منهج احرار. انسان تا آزاد نگردد از عهده خدمت بآستان الهی بر نيايد تا از ذلّت تعلّق باينعالم نجات نيابد عزّت ابديّه رخ نگشايد هر مرغی تا در حضيض ادنی بال و پر را بآب و گل آلوده دارد باوج اعلی نرسد. اميدوارم که همين قسم که مرقوم نموديد مؤيّد و موفّق گرديد اين سُلّم آسمانست و اعلی مدارج عالم انسان چون باين مقام توجّه نمايد و آرزوی اين رتبه نمايد من فی الوجود در ظلّ آنست ديگر خانه و کاشانه را چه کند . هر طير الهی را لانه و آشيانه قلوبست و مقرّ در دلها کند و مسکن در افئده نمايد و چون باين مقام بلند اعلی رسد هر خانه خانه او و هر کاشانه لانه و آشيانه او تا توانی در فکر آن باش اميدوارم که از هر جهت مؤيّد و موفّق گرديد.