١٤٤- ای بنده الهی

ای بنده الهی، اثر خامه مشکين رسيد مضامين دلنشين بود و دليل توجّه بملکوت علّيّين. در اين دور الهی و قرن ربّانی که قوّهٔ کلمة اللّه ارکان عالم را بحرکت آورده خوشا بحال تو که مانند يعقوب مشتاق ببوی پيراهن يوسف آفاق مشام معطّر نمودی مفتون دلبر مهربان شدی و مجنون آن روی مه تابان و آشفته آن زلف پريشان. پس شوری انگيز و سرگشته و سودائی شو و گمگشتگی و رسوائی خواه گريبان بمحبّت جانان بدر و در اين ميدان سر خيل عاشقان شو يعنی نوعی سلوک و حرکت نما که ديده‌ها حيران گردد و بيننده‌ها آشفته و سرگردان شوند چشمها گريان شود و لبها خندان گردد و ليس هذا علی اللّه بعزيز.