١٥٧- ای گلهای گلشن محبّت اللّه

ای گلهای گلشن محبّت اللّه، الحمد للّه در اين حديقهٔ انيقه انبات شديد و بحرارت و شعاع شمس حقيقت و فيض ابر رحمت و رياح لواقح موهبت نشو و نما نموديد و طراوت و لطافت يافتيد. وقت آنست که شکوفه نمائيد و ميوه دهيد و در اين گلشن جلوه نمائيد و از نسيم محبّت اللّه باهتزاز آئيد و سايه گستريد و اين چمن را مانند سرو و سمن بيارائيد. يعنی باخلاق رحمانی متخلّق شويد و خوی حقّ گيريد و روش اهل اللّه جوئيد و با جميع مردمان در نهايت روح و ريحان مهربانی فرمائيد.