ای ملحوظ نظر عنايت حضرت احديّت، شمعی برافروز که پرتوش از ملک ادنی تا ملکوت ابهی رسد و حرارتش حجبات نفس و هوی را بسوزد. مشاعل سلطنت آفاق خاموش گردد و اين شمع نورش همدم ابديّت و سرمديّت است و هر چه بسوزد انوارش زايد گردد و شعاعش ساطع شود زيرا دهن اين شمع هدايت رحمانيّه است و فتيلش عنايت ربّانيّه.