۲۱۴- ای نفوس منجذبه بنفحات اللّه

ای نفوس منجذبه بنفحات اللّه، کور کور خداوند يکتاست و عصر عصر حضرت کبرياء جسم امکان بنفحه روح القدس زنده و جسد اکوان بفيض روح الامين در طراوت و لطافت بی‌اندازه نسائم جانبخش ربيع بديع خطّه و اقليم را سبز و خرّم نموده و ابر بهاری الهی روی زمين را بساط فروردين گسترده نفحات حدائق ملکوت ابهی مشام روحانيان را معطّر فرموده و انوار مقدّسهٔ افق اعلی افئدهٔ ربّانيان را منوّر کرده. جهان و جهانيان در شور و وله است و ارکان امکان در حرکت و زلزله است چشم اهل بصيرت بينا و روشن است و وجدان اهل عرفان گلزار و گلشن. توجّه بافق غيب نمائيد و تبتّل بحضرت لاريب آفتاب انور اگر چه از افق امکان پنهان شد از مشرق لامکان عيانست و نريکم من افقی الابهی و ننصر من قام علی نصرة امری بجنود من الملأ الاعلی و قبيل من الملائکة المقرّبين. پس بقوّتی الهی و عزّتی روحانی و انبعاثاتی وجدانی و نفحاتی رحمانی و تأييدی صمدانی و توفيقی ربّانی و روئی چون گلستان و رخی مزيّن بنضره رحمن و نطقی فصيح و بيانی بليغ و لسانی ناطق و همّتی فائق بر نشر نفحات اللّه و اعلاء کلمة اللّه بکوشيد و چون دريای پرجوش بخروشيد تا باين موهبت شرف نسبت بآستانهٔ مبارک ابهی روحی لاحبّائه فداه در بين ملأ انشاء مشهور آفاق گرديد و معروف سبع طباق.