۲۲۰ - ای بنده منقطع جمال ابهی

ای بنده منقطع جمال ابهی، مرقوم نموده بودی که در اطراف خضراء در نهايت فقر و فنا سير و حرکت مينمائی . اين موهبتی است کبری که باين حالت بنشر آيات پروردگار پرداخته ئی. حضرت مسيح مليح شبی در بيابان مناجات ميفرمودند که ای پروردگار در حالتی بذکر تو پرداختم که بسترم خاک زمين است و چراغم ستاره آسمان و طعامم گياه ارض بعد فرمود، کيست از من غنی‌تر؟ زيرا آنچه را ندادی باغنياء و کبراء و امراء و وزراء و ملوک آنرا بمن عنايت فرمودی، کيست از من غنی‌تر؟ حال آن بنده منقطع الهی هر چند در آن باديه برهنه و گرسنه و تشنه سير و حرکت مينمايد ولی چون نيّت تبليغ امر حضرت احديّتست اين فقر عين غناست و اين نيستی حقيقت هستی. احبّای الهی بايد در نهايت مشقّت بخدمت پردازند و الّا با راحت جان و آسايش وجدان و رفاهيّت حال هر کس بنده ذوالجلالست. حمد کن خدا را که تو موفّق بعبوديّت صادقه هستی.