۲۲۹ - ای ياران عزيز عبدالبهاء

ای ياران عزيز عبدالبهاء، اليوم اهمّ امور تبليغ امر اللّه و نشر نفحات اللّه است تکليف هر نفسی از احبّای الهی اينست که شب و روز آرام نگيرد و نفسی برنيارد جز بفکر نشر نفحات اللّه. يعنی بقدر امکان بکوشد که نفسی را بشريعه بقا هدايت نمايد و احيا کند زيرا اين اثر از او در اعصار و قرون متسلسل گردد چه که از هادی اوّل تتابع و ترادف و تسلسل در مؤمنين ديگر کند عاقبت يک نفس مقدّس سبب احياء صد هزار نفوس شود. ملاحظه فرمائيد که چه قدر اهمّيّت دارد که هدايت يک نفس اعظم از سلطنت است. زيرا سلطنت ظاهر در ايّامی چند منتهی شود نه اثری و نه ثمری و نه سروری و نه فرحی و نه بشارتی و نه اشارتی نه نامی و نه نشانی باقی ماند. امّا اين سلطنت که هدايت نفوس است دست در آغوش دلبر ابدی نمايد و انسان بر بالين سرمدی بياسايد. لهذا بايد محفلهای روحانی در جميع بلاد فراهم آيد و فکرشان اين باشد که نفوسی هدايت شوند و همچنين باطراف و اکناف محض نشر نفحات اللّه نفوسی ارسال شود که طالبانرا بسبيل الهی هدايت نمايند حتّی عبور و مرور نيز مفيد است. مثلاً بلادی که در محلّات معتکفه گوشه ئی افتاده يارانی که در آنجا هستند از جائی خبری ندارند اگر چنانچه خبری گيرند بالتّصادفست حال اگر نفوسی عبور و مرور نمايند و احبّا را بشارات الهيّه دهند و در هر جا يک شب دو شب بمانند اخبار ارض مقدّس و سائر بلدان و ديار را از شرق و غرب بدهند و بکمال محبّت و جوش و طرب معاشرت کنند اين سبب انجذاب و اشتعال شود و نفوس تربيت گردند و بشور و وله آيند همين سبب نشر نفحات شود و علّت اعلاء کلمة اللّه گردد.