۳۱۱- ای بی‌سر و سامان سبيل الهی

ای بی‌سر و سامان سبيل الهی، هر لانه و آشيانه و خانه و کاشانه ئی که در راه حقّ خراب گردد و معرض سيلاب شود معمور و آباد گردد و بنياد ترابی چون بر افتد بنيان الهی بلند گردد و بيت خاکی عاقبت مطمور گردد و کاخ يزدانی سرمدی معمور شود قصور قبور گردد و مينوی شهرياران ويران گردد ولی کلبه روحانی ياران دمبدم معمور و آبادان شود. غم مخور غصّه مجوی محزون مباش دلخون مگرد زيرا ويران آباد شد و بنياد بنيان محکم و استوار گشت قصر مشيد شد و رکن شديد گشت. ای کاش هزاران قصر و ايوان و کاخ و بنيان داشتی و هر روزی يکی در سبيل معشوق الهی خراب و ويران ميشد. و همچنين سرای و بارگاه حضرت رحمن را در مازندران عوانان ويران نمودند ولی ايوان ملکوت زينت يافت و بنيان جاودان بلند گشت.