۳۲۲- ای بقيّه فدائيان جمال رحمن

ای بقيّه فدائيان جمال رحمن، آن عاشقان روی جانان و آن افتادگان در دام موی دلبر فتّان و آن قاصدان کوی يار معنوی و آن منجذبان حسن دلجوی دوست حقيقی چون منتظر هوی معشوق الهی بودند بمحض استماع صوت الست فرياد بلی از دل و جان برآوردند و چون شعله نار برافروختند و سينه را هدف تير جفا ساختند و علم توحيد بر افراختند و شهد شهادت را چشيدند و بمنتها آمال خويش رسيدند و از احتراق فراق رها يافتند و در کوی دلدار و محفل ديدار مأوی ساختند و بندای يا لَيْتَ قَوْمِی يَعْلَمونَ بِما غَفَرَ لِی رَبِّی وَ جَعَلَنِی مِنَ المُکْرَمِين ناطقند. تو شکر کن که از جام بلای آنها نصيبی داشتی و در يوم طلوع و ظهور اين نيّر اعظم نيز موجود بودی و بعرفان جمال رحمن فائز شدی.