۳۳۳ - ای نهالهای حديقه عرفان

ای نهالهای حديقه عرفان، مادر مهربان از روزی که باين آستان رسيد شب و روز بياد طفلان بود و ذکر نورديدگان ميکرد. شبی خوابی ديد آرام نماند بيتاب شد و بيخواب گشت با چشمی گريان صبحی حاضر محضر گرديد و چنان فزعی حاصل نمود که من متأثّر شدم و او را تسلّی دادم و مطمئنّ کردم و اندکی آسوده و آرام نمودم تا آنکه نامه رسيد و خبر راحت و آسودگی شما مزيد بر اطمينان او گرديد. ملاحظه کنيد که اين مادر چه قدر مهرپرور است و مؤمن بجليل اکبر محبّت و وفای او را قدر بدانيد و شما نيز اولاد مهربان گرديد تا توانيد بکوشيد که سبب سرور و حبور او شويد گوش بنصايح او بدهيد و در ممنونيّت قلب او بکوشيد. و همچنين پدر پاک گهر را بنده و خادم اصغر شويد زيرا مؤمن باللّه و موقن بآيات اللّه است. چنين پدر سبب مباهات و فخر است و شايان احترام و سزاوار رعايت. اميدوارم که در کهف حفظ و حمايت ربّ احديّت محفوظ و مصون مانيد.