۳۴۳- ای اماء رحمن

ای اماء رحمن، محفل انس را بذکر آن دلبر مهربان چنان بيارائيد که بزم ميثاق گردد و جشن موهبت نيّر آفاق در بحبوحه مصيبات علم شادمانی برافرازيد و آهنگ روحانی بسازيد و بابدع الحان بمحامد و نعوت حضرت يزدان پردازيد نغمه ئی بلند کنيد که بملکوت خداوند رسد ولوله ئی در آفاق اندازيد که شرق و غرب را بحرکت آرد. شما اماء رحمانيد و ورقات مخضرّه حديقه يزدان بايد بطراوت و لطافت و ربّانيّتی جلوه کنيد که زينت باغ الهی گردد و زيور چمنستان حقيقی شود شوق و شعفی وجد و طربی جذب و ولهی که در محافل اماء رحمن مينمائيد سبب سرور و فرح کرّوبيان است و ذوق و حبور روحانيان آسمان. الحمد للّه کلّ در درگاه احديّت مقبوليد و در آستان مقدّس مذکور و مشهور و ممدوح.