۳۴۵- ای اماء جمال ابهی

ای اماء جمال ابهی، ملاحظه نمائيد که مورد چه عنايتی شديد و موفّق بچه موهبتی در زمانی بعرصه وجود قدم نهاديد که يوم موعود بود و ظهور جمال مقصود و طلوع شمس حقيقت از افق شهود از نور بشارت صبح هدی حضرت اعلی روحی له الفداء روشن گشتيد و از پرتو عنايت آفتاب ملأ اعلی جمال ابهی بهره و نصيب يافتيد بنفحات قدسش زنده شديد و از نسيم مهبّ عنايتش تر و تازه در درگاه احديّتش کنيزان ممتازيد و در بارگاه رحمانيّتش اماء مقبوله حضرت يزدان. اين چه نعمت بی‌پايان است و اين چه موهبت جاودان حقّا که سزاوار شکرانيّت است قدر اين فوز عظيم را بدانيد و با يکديگر در نهايت ملاطفت و مهربانی سلوک نمائيد هر يک ديگری را غمگسار شويد و مهربان و مفتون در جميع احيان حکم يک بحر جوئيد زيرا سبزه يک چمنيد و شکوفه يک گلشن اوراق يک شجريد و شعاع يک اختر در نشر نفحات اللّه بکوشيد و در اعلاء کلمة اللّه روز بروز بر تقديس و تنزيه بيفزائيد تا نفحات عصمت کبری خطّه غبرا را معطّر نمايد.