۳۴۹- ای کنيزان حقّ

ای کنيزان حقّ، ورقه مطمئنّهٔ روحانی مکتوب مفصّلی از لسان شما نگاشته و از هر جهت تمنّای ترقّيات روحانيّه در حقّ شما داشته. اين کنيز روحانی چه قدر محبّت باماء رحمانی دارد که بنهايت تضرّع و زاری طلب الطاف بی‌نهايت در حقّ آنها مينمايد. ای اماء رحمن مانند سائر زنان همّت را پست نداريد و بعالم ترابی قناعت ننمائيد توجّه بملکوت ابهی نمائيد و توسّل بربّ اعلی جوئيد تا از آلودکی هواجس امکانيّه مقدّس و مبرّی شويد و در هويّت قلب احساسات روحانيّه و سنوحات رحمانيّه جلوه نمايد از عالم بشر قدمی پيشتر بنهيد و از ظلمات اين عالم تنگ و تاريک نجات يافته بجهان وسيع فسيح نورانی راه يابيد بمقامی رسيد که هر چند بر ارض غبراء نشسته‌ايد و لکن بملأ اعلی پيوسته و روی زمين مشی و حرکت مينمائيد و لکن روح در ملکوت ابهی در سير و تماشا. تا باين مقام انسان نيايد در هيچ مقامی نپايد هردم هوسی رخ دهد و در هر نفسی فکری پيش آيد حصول اين مقام بسبب ثبوت و استقامتست که لايتغيّر و لايتبدّلست مگر غضب الهی احاطه نمايد و ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلينَ تحقّق يابد.

أَعاذَنَا اللّهُ وَ إِيّاکُنَّ مِنَ الهُبوطِ بَعْدَ الصُّعودِ وَ مِنَ الخُمودِ بَعْدَ الوُقودِ وَ مِنَ الظُّلماتِ بَعْدَ الأنوارِ وَ مِنَ الحُجباتِ بَعْدَ ظُهورِ الأَسرار.