۳۵۳- ای منجذبه به نفحات اللّه

ای منجذبه به نفحات اللّه، نغمه زار و آه شرر بارت چنان شعله برافروخت که قلب اهل سرادق عصمت را بسوخت. اين ناله و فغان بملأ اعلی رسيد و بسمع روحانيان ملکوت ابهی در غيب عما رسيد. حال در جوش و خروشی درآ و لسان بتبليغ امر اللّه بگشا و در نشر نفحات اللّه بين اماء اللّه بکوش تا چون روح قدسی اجساد ميّته را زنده نمائی و چون نفحات فردوسی جنّت رضوان را معطّر کنی ايّامرا غنيمت شمر و انفاس را قدر بدان در هر نفسی نفحه حياتی بمشام جان برآر و در هر آنی ببوی خوشی دماغرا تر کن و مشام طالبات را معطّر نما . کلمه الهيّه چون نسيم بهاری و ارياح لواقح رحمانيست لکن چون اين از حنجر روحانی تلاوت شود روح حيات نثار نمايد و جان نجات مبذول دارد ارض طيّبه را گلشن و گلزار نمايد و آفاق وجود را عنبربار.