۳۶۵- ای جوان روحانی

ای جوان روحانی، حمد کن خدا را که در جويبار هدايت سرو روانی و در گلشن موهبت نهالی در طراوت و لطافت بی‌پايان رشحات سحاب عنايت هر دم تازگی جديد مبذول دارد و نسيم مهبّ حقيقت در هر نفس نفسی رحمانی بخشد. نورسيدگان جنّت ابهی الحمد للّه بجنود ملأ اعلی مؤيّدند و مظفّر و بندگان آستان دلبر آفاق مشمول اشراق نيّر آفاق. لهذا اميد عبدالبهاء چنان که آن نهال گلشن اسرار از باران نيسانی فضل پروردگار در نشو و نما باشد و در اين فصل ربيع الهی از نسيم جانپرور رحمانی برگ و شکوفه نمايد و بر و ثمر بخشد و ليس ذلک علی اللّه بعزيز.