۷۴ - ای ياران و کنيزان عزيز رحمان

ای ياران و کنيزان عزيز رحمان، جميع نفوس عالم چه نفيس و چه خسيس در اين خاکدان مانند هوام و همج ايّامی زندگانی نمايند و عاقبت نوميدی و نا کامی و حسرت و پشيمانی، زيرا از زندگی طرفی نبستند و د رحيات سبيل نجات نپيمودند در بازار امکان هر چند سوداگران بودند ولی سودی نبردند و در اين تجارت ربحی نيافتند و عاقبت زيان و خسران است مگر نفوسی که از نفس رحمان زنده شدند و جانهائی که بجانان رسيدند و دلهائی که واله و حيران شدند آزادگانی که از ظهور اسم اعظم روح و ريحان يافتند اين رجال به آمال رسيدند واين نساء فيض عظمی يافتند در اين جهان ظلمانی مشعلی افروختند ودر اين خاکدان فانی بنيانی نهادند که بنيادش جاودانی است و علوّش عنان آسمانی. باری اگر بدانيد که به چه موهبتی مخصّص گشته‌ايد و به چه الطافی مشمول گرديده ايد البتّه از شدّت سرور مانند ابر بهمن بگرييد و از شدّت فرح بمثابه چمن بخنديد. اين الطاف الآن مانند تخم پاک است که در خاک طيّب طاهر بيفشانی چون انبات گردد و سبز و خرّم شود و برگ و خوشه نمايد و خرمن تشکيل کند معلوم گردد که چه فيض و برکتی است و چه موهبتی و عنايتی فنعم ما قال:

دانه چون اندر زمين پنهان شود سرّ آن سر سبزی بستان شود

کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَاسْتَغْلَظَ وَ اسْتوی عَلی سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرّاعَ. در قرون اولی ملاحظه نمائيد نفوسی که بی نام و نشان بودند چون بظلّ حضرت رحمان شتافتند هر يک کوکبی درخشنده و تابان شدند اعلام ملوک قاهره عاقبت سرنگون شد ولی رايات آن نفوس مؤمنه در اوج عزّت ابديّه موج زد بنياد سلاطين جهان بر افتاد ولی بنيان ضعيف آنان ايوان شد و از کيوان گذشت. حال ملاحظه کنيد که الطاف جمال مبارک چه موهبتی مبذول داشت و چه عزّتی شايان فرمود و چه علويّتی رايگان بخشيد فاشکروا اللّه علی هذا الفضل العظيم فی هذا القرن المجيد.