۷۸ - هر تخمی که در کشتزار جهان هستی افشانده گردد

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۷۸ - هر تخمی که در کشتزار جهان هستی افشانده گردد

هر تخمی که در کشتزار جهان هستی افشانده گردد عاقبت پژمرده شود و افسرده گردد و عاقبت چون زؤان تلخ و بيفائده بار آورد. اين قضيّه عمومی را از ملک الملوک بگير تا مملوک و صعلوک و مفلوک. مثلاً ناصرالدّين شاه پنجاه سال زرع و کشت نمود وقت خرمن حاصلاتش اين بود که هباءً منبثّا گرديد کان لم يکن شيئاً مذکورا. اينست که مساعی و مکاسب و اعمال غافلين را خدا در قرآن به سراب تشبيه فرموده ميفرمايد وَ الَّذينَ کَفروا أَعمالُهُمْ کَسَرابٍ بَقيعةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً حتَّی إِذا جائَهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيئاً مگر احبّای الهی که تخم پاک در زمين طيّب طاهر افشانند عاقبت سبز و خرّم گردد و برگ و خوشه نمايد و خرمنهای پر برکت تشکيل نمايد. اينست که باز در قرآن ميفرمايد کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَاسْتَغْلَظَ وَ اسْتوی عَلی سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرّاعَ و آن تخم پاک تبليغ امر الله و نشر نفحات اللّه است.


منابع