۷۹ - ای نفوس مبارکه

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۷۹ - ای نفوس مبارکه

ای نفوس مبارکه، الحمد للّه ببرکت هدايت، مظاهر الطاف حضرت احديّت و مطالع انوار کوکب رحمانيّت گرديديد از جهان و جهانيان بيزار شديد و دل مفتون دلبر آفاق نموديد و بعبوديّت آستان مقدّس پرداختيد و بخدمت امر الله قيام کرديد. قدر اين موهبت بدانيد و بشکرانه اين فضل جانفشانی در سبيل رحمانی فرمائيد شب و روز بياد حقّ مشغول گرديد و بذکر آن معشوق آسمانی همدم شويد تضرّع به ملکوت جلال کنيد و توجّه به مرکز جمال نمائيد و حمد و ستايش نمائيد خداوندی را که حجاب از ديده برداشت و عنايت بی پايان مبذول داشت مشاهده آيات کبری شد و استماع ندای ملکوت ابهی گشت. پس شب و روز راحت و آسايش نجوئيد و بهدايت ديگران پردازيد تا محرومان محرم راز گردند و بی نصيبان از اين فضل بی پايان بهره و نصيب يابند. جناب آقا محسن در سبيل حقّ بچنگ گرگان افتاد و بصدمه شديد گرفتار شد آن اذيّت و جفا سبب شد که نور وفا درخشيد وثبات و استقامت بر امر جمال ابهی واضح گشت. چون بحقيقت نگری آن اذيّت سبب ظهور موهبت شد و آن ظلم و ستم باعث استقامت بر محبّت اسم اعظم گشت. ای ياران با وفا در اين جهان نه جور ماند نه جفا و نه کدر ماند و نه صفا و نه راحت و نه رخاء و نه سرّاء و نه ضرّاء کلّ بگذرد ولی ياران که تحمّل بلا در سبيل بهاء نمايند فوز عظيم يابند و ديگران عاقبت بخسران مبين مبتلا گردند.


منابع