۱۱۷ - ای دوست حقيقی

ای دوست حقيقی، شرق منوّر شده غرب معطّر شده جوش در امريک زد شهره افريک گشت شعله بآفاق زد لمعه اشراق زد نعرهٔ مشتاق زد آتش شليک گشت صيت ملکوت اللّه ولوله در آفاق انداخت و آوازه کلمة اللّه زلزله در ارکان عالم افکند آهنگ ملأ اعلی بلند است و گلبانگ مرغان گلشن ابهی مسرّت بخش هر هوشمند. عنقريب ملاحظه نمائی که جهان عنبر افشان گردد و خاور و باختر روشن از پرتو يزدان. حال آن يار وفادار بايد به جان و دل بکوشد تا در آن صفحات نار محبّت الله شعله ای زند و شمس هدايت بتابد و آن يل مظهر هدايت ربّ جليل گردد و روز بروز در کمالات عالم انسانی ترقّی نمايد چشمها گشوده شود و گوشها باز گردد و هوشها محرم سروش ملکوت ابهی شود. اگر باين خدمت قيام کنی عون و عنايت حضرت احديّت را همدم يابی و در آستان مقدّس بعبوديّت موفّق گردی. موهبت اين خدمت در جهان روحانی عزّت ابديّه است و در مملکت آسمانی موهبت سرمديّه، عزّت و رفعت و رياست اين خاکدان فانی عاقبت يأس و حسرت است ولی موهبت جهان آسمانی باقی و جاودانی.