۱۲۴ - از ربّ کريم اميد چنين است

از ربّ کريم اميد چنين است که روز بروز رخ برافروزی و بر عرفان و ايمان و ايقان بيفزائی سرور جنود روحانی گردی و امير جيوش آسمانی شوی شهربند دلها را بگشائی و قلاع قلوب را فتح نمائی. اين قوّهٔ جنديّه را سپاه آفاق مقاومت نتواند زيرا سلاحش عرفان و ايقان است و شمشيرش نور جهانگير، قوای جسمانی مقاومت جنود ارضی نمايد نه مبارزه با لشکر آسمانی چنانچه هزاران بار تجربه گرديده. قوم ثمود عنود عدوّ صائل بودند ولی قوّهٔ حضرت صالح را حائل نگشتند و قوم عاد هر چند بيداد نمودند با وجود اين سيف روحانی حضرت هود مغمود نشد و نار اللّه الموقده مخمود نگشت و نمرود ذليل هر چند صليل سلاح را به مسامع آفاق رساند ولی خليل جليل را مقاومت ننمود و قبطيان گمراه هر چند صف سپاه آراستند ولی با حضرت موسی حرب و جدال نتوانستند و يهود جحود هر چند عربده نمودند و جمال موعود را نار مخمود انگاشتند و فرياد و صيحه برافراشتند و بانواع اذيّت و جفا برخاستند ولی عاقبت مقاومت نتوانستند و صناديد حجاز سيّد بطحاء را انواع اذيّت و جفا کردند و بقدر مقدور صدمه زدند و بابتلاء انداختند بلکه سيّد ابرار از شدّت هجوم هجرت فرمود و در يثرب اعلاء کلمة اللّه فرمود بعد اقوام مختلفه و ملل متعدّده متّفق شدند و حرب احزاب حاصل گشت و آن مرکز انوار محاصره شد باز مقابله ننمودند. اين مختصر از تجربه های سابق است ولی صد افسوس که قوم لاحقّ چون ملتفت باين امر فارق نيستند باز در نهايت غفلت مقاومت جمال موعود خواهند و بصد هزار تير جفا و تيغ خطا در هجومند. عنقريب ملاحظه خواهند نمود که خطائی عظيم نموده‌اند بحر محيط را تضييق جويند و ابر ربيع را از فيض بديع منع سريع خواهند هيهات نسيم صبا از ملکوت ابهی منقطع نگردد و رائحه مشک وفا از گلشن ابهی منسوخ نشود. در ايّام حضرت مسيح امر مبارک از حوالی بيت مقدس تجاوز ننمود آنچه واقع بعد حاصل و در ايّام سيّد بطحاء روح المقرّبين له الفداء صيت جليل محصور در حجاز بود ولی آوازه اين امر عظيم در ايّام مبارک به شرق و غرب رسيد والواح مبارک صادر. اين قوم پرلوم شنيدند و فهميدند که سيّد ابرار را قوم جفا کار مقاومت نتوانستند، باز غافلند که اين امر مبارک عظيم زلزله در آفاق انداخته و اين طوائف ضعيفه مقاومت نتوانند فسوف يرون انفسهم فی خسران مبين.