۱۵۹ - ای دوستان حقيقی

ای دوستان حقيقی، در آيه مبارکه ميفرمايد إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا الله ثُمَّ اسْتَقاموا تَتَنَزَّلُ عليهمُ المَلائِکَةُ ملاحظه فرمائيد که نزول ملائکه را مشروط باستقامت فرموده. پس معلوم شد که هر ثابتی نابت است و هر مستقيم مظهر الطاف ربّ قديم. نوهوسان ايّامی چند شوق و شعف نمايند و جذب و وله بنمايند و ايّام معدوده در نهايت شوق و ذوق مانند آتش بر افروزند ولی ببطش يسير و مشقّت قليلی ساکت و صامت و خامد و خاموش گردند و از فضل و موهبت پروردگار محروم شوند.

شجر تا ثابت نگردد نابت نشود بنيان تا بنياد متين نيابد ثابت و مستقيم نگردد. پس بايد روز بروز روشن تر گشت و خوشتر و شيرين تر شد. هيکل انسانی در بدايت نطفه است بعد بمقام مُضْغه ترقّی نمايد و از مضغه به مقام عظام رسد. بعد ثُمَّ کَسَوْنَا العِظامَ لَحْماً حاصل گردد بعد بمقام فَتبارکَ اللّهُ أَحْسَنُ الخالِقين رسد. و همچنين در مراتب رضيعی و طفوليّت و صِبی و مراهقه تدرّج کند تا به بلوغ فائز گردد پس مقام رشد و بلوغ هيکل انسانی سبب ادراک حقائق و اطّلاع بر سرائر کائنات شود. و همچنين حقيقت روحانيّهٔ انسان را تدرّج در مراتب است بايد مقامات و مراتب ترقّيات معنوی را طی کند تا بمقام لقد خلقنا الانسان فی احسن تقويم فائز شود و اگر در طی مراتب فتور و خللی حاصل شود و قصور وتراخی پذيرد سير مختلّ شود و در مقام نقص باقی و بر قرار ماند اينست که ميفرمايد لا يُغَيِّرُ اللّهُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی يُغَيِّروا ما بِأَنْفُسِهِم. پس ای ياران الهی دمی نياسائيد و نفسی بر نياريد مگر آنکه بجان و جنان در ترقّی در مراتب بکوشيد و اقتباس از نار موقده در شجره رحمانيّه فرمائيد و استفاضه از رشحات سحاب رحمت کنيد تا در حديقه وجود بفيوضات ربّ ودود مانند اشجار جنّت خلود در نهايت طراوت و لطافت مبعوث گرديد اثمار جنيّه بخشيد و اوراق و ازهار بديعه برويانيد. الحمد للّه فيض ملکوت مستمرّ است و رحمت و عنايت لاهوت باقی و بر قرار اگر نفسی فتور و قصور کند محروم ماند و بشئون فانيه از فيوضات باقيه بی نصيب شود.