۲۰۲ - ای ثابت برپيمان

ای ثابت برپيمان، يوسف کنعان تا بقعر چاه نيفتاد باوج ماه نرسيد و تا گرفتار زندان نگشت بايوان عزّت ابديّه در نيامد و تا تلخی بلايا نچشيد در افق صباحت و ملاحت ندرخشيد و تا مرارت مصائب نديد بشهد و شکر عنايت نرسيد. پس بايد در سبيل ربّ جليل تحمّل زندان و تازيانه و فراز دار نمود تا ابواب الطاف حضرت يزدان باز شود و کنعان غم و اندوه بسرير عزيز مصر الهی تبديل شود و عليک التّحيّة و الثّناء.