۲۰۵ - عرصه بر ياران در جميع اقاليم تنگ است

عرصه بر ياران در جميع اقاليم تنگ است و هر بی نام و ننگ سرکش و بی پالهنک ديگر معلوم است چه بلائی و چه محن و آلامی رخ دهد. و چون بدقّت نظر نمائيم انصاف دهيم که اين بلايا صرف موهبت است و بهترين عنايت، زيرا جواهر وجود ايّام خويش را درنهايت بلا و محن بسر بردند و عاقبت از يد ساقی عنايت کأس شهادت نوشيدند ما که منتسبين آستانيم البتّه بايد تحمّل آلام کنيم و در اين جهان نوميد و ناکام گرديم و الّا عبد آبقيم نه بنده صادق. پس از غم و اندوه افسرده مشو و از نفاق اهل شقاق مخمود مگرد بلکه تتابع محنت بايد سبب مسرّت گردد تا اقتدا بجمال ابهی نمائيم و تأسّی بحضرت اعلی. پس تا توانيم بايد بنهايت بشارت کبری و خلق و خوی عالم بالا با اعدا محشور شويم و مأنوس گرديم و رعايت و صداقت و الفت و محبّت نمائيم.