۲۰۷ - ذکر بلايا و مصائب و رزايا نموده بودی

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۲۰۷ - ذکر بلايا و مصائب و رزايا نموده بودی

ذکر بلايا و مصائب و رزايا نموده بودی و فرياد و فغان کرده بودی حقّ با شماست اگر خون بگريی سزاوار است زيرا چنين ظلمی تا بحال وقوع نيافته نفوس مقدّسی از اغنام الهی در نهايت مظلوميّت گرفتار گرگهای درنده گشتند و مبتلای کلاب گزنده با وجود اينکه در مدّت حيات خاطری را نيازردند و بافسردگی کسی راضی نشدند جفاکاران دست تطاول گشودند و ذرهّ ای رحم ننمودند تالان و تاراج نمودند حلقها بريدند و قلبها دريدند و خونها ريختند تن ها را پاره پاره نمودند و اجساد را بسوختند و اطفال و نساء را نيز شهيد نمودند. امّا مظلومان در نهايت انقطاع و انجذاب فرياد يا طوبی و يا بشری زدند و خندان و شادمان جان در ره جانان فدا کردند.

يا ليتنی کنت معهم و فديت روحی فی سبيل ربّی فافوز بما فازوا و قد تخلّفتهم الملائکة ان ابشروا بالفوز العظيم و نعيم مقيم. اين شهادت ملکوت وجود را بحرکت آورد و اين جانفشانی نافه اسرار بر جهان نثار کرد ومشام روحانيان را مشکبار نمود عنقريب آثار باهره‌اش مانند کوکب ساطع بر جهان و جهانيان لامع گردد.


منابع