۲۱۱ - ای کنيز عزيز الهی

ای کنيز عزيز الهی، صبح است و روح را بشارتی و قلب را لطافتی و وجود را طراوتی با اين حالت بياد ذکر دوستان مشغوليم. از جمله ترا خطاب مينمايم که ای کنيز عزيز الهی در جهان فانی از امتحانات الهی نوميد مشو اميدوار باش و بر محن و بلايا صبر و قرار نما. اگر بلا نبود صبر تحقّق نمی يافت اگر اضطراب نبود سکون و قرار وجود نداشت اگر محن و آلام نبود راحت و آسايش مفقود بود اگر احزان نبود کسی شادمان نبود هر چيز بضدّش نمودار گردد. قدم ثابت کن تا نابت شوی استقامت بنما تا شمع هدايت گردی منادی حقّ شو تا آهنگ ملکوت شنوی مرغ خوش الحان شو تا دلها را باهتزاز آری.