۲۶۳ - نام خداوند آغاز سخن دانشمند است ای نوش دل هر هوشمند

نام خداوند آغاز سخن دانشمند است ای نوش دل هر هوشمند، هر زهری را پادزهری است و هر نيشی را نوشی. براستی بدان زهر بيهوشی را هوشی و نيش نادانی را نوشی درد درمندان را درمانی و زخم آشفتگانرا مرهم دل و جان. کالبد جهان هر چند دلپسند و دلنشين و دلبر است ولی تن بی جانست و خاک پست تيره ناک. جان جهان و جنبش کيهان بگوهر آتش است و اين نيروی دلکش ولی اين آتش آتش پر زبانه جان و دلست نه گوهر جهان آب و گل. پس ای نوش، تن ناتوان جهان را نوش دارو باش و درد دردمندان را درمان شيرين خوشگوار، بيمارستان نادانان را پزشک دانا شو و شکّرستان ستايش و نيايش را طوطی شکّر خوا.