۲۶۵ - ای خداداد

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۲۶۵ - ای خداداد

ای خداداد، داد خدا همه بزرگواری و دانائی و بينائی و شنوائی است ولی چه فائده که بی خردان در پی کوری و کری و گنگی و بيگانگی ميدوند. سبحان اللّه اين چه غفلت و غضب و قهر است که بيمار از پزشک و پرستار در فرار است و مجروح از مرهم و نوش دارو بيزار اين آثار غضب پروردگار، بيمار چون درمان از طبيب طلبد راحت جان يابد و مسرّت وجدان جويد و البهاء علی اهل البهاء.


منابع