۲۶۷ - ای بندگان نيّر حقيقت

ای بندگان نيّر حقيقت، نامهٔ مشکين تلاوت گرديد و از مضامين فرح و مسرّت حاصل شد معانی تبتّل و تضرّع بود و عبارت در نهايت لطافت و ملاحت. امروز سزاوار ياران روحانی چنانست که هر يک آيتی تامّه از ظهور اسم اعظم روحی لاحبّائه الفداء بين امم گردند يعنی بجميع کمالات که زينت حقيقت انسانيّه است مزيّن شوند از برای اهل عالم موهبت عظمی باشند و بقدر امکان محبّت و مهربانی بنوع انسانی نمايند و شب و روز فکرشان محصور در هدايت خلق و تربيت نفوس باشد و بذيل کبريا تشبّث نمايند تا مؤيّد باين موهبت عظمی شوند و مقبول درگاه جمال کبريا. هذا نصحی لکم و اللّه بؤيّد من يشاء علی صراط مستقيم.