۲۷۱ - ای زنده بروح ملکوت

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۲۷۱ - ای زنده بروح ملکوت

ای زنده بروح ملکوت، نامه رسيد مضامين در نهايت بلاغت بود و دليل بر احساسات روحانی و برهان توجّه به روح القدس. از قرائت مسرّت حاصل شد فی الحقيقه نفوسی امروز مبعوث شده‌اند که نديده ميشناسند و نگفته ميشنوند هر چند دورند ولی همدم و همرازند و بسا نفوس که ديده اند و نشناخته اند و شنيده اند و نفهميده اند و نزديک بودند ولی دورند. اليو م باب حيات مفتوح و سبيل ملکوت واضح و مشهود و نفثات روح القدس محيی ارواح و قلوب و مائده آسمانی نازل و آهنگ ربّانی از ملأ اعلی متواصل. حضرت بهاءاللّه عدد اسم مبارکش نه است و از مطلع آفاق چنان اشراقی فرمود که جميع اين امور رو به حصول است و ملکوت محبّت اللّه در قطب آفاق خيمه بر افراخته و انوار صلح و سلام و وحدت عالم انسانی را بر آفاق بقوه روح القدس مبذول ميدارد.

اکنون اين فيض نامتناهی الهی مانند شفق صبحگاهی از مطلع آفاق ظاهر و عنقريب شمس حقيقت چنان اشراقی نمايد که جهان پر انوار گردد و شرق و غرب درخشنده و تابان شود. آنچه اليوم می بينی و می شنوی از نتائج صبح است اين صبح را روزی بسيار روشن در پی و اين موسم فصل اعتدال ربيعی را گل و رياحين و شکوفه و اثماری از عقب آن وقت واضح و مشهود گردد که کلمة اللّه را چه نفوذی بود و نفثات روح القدس را چه تأثيری. کواکب جميع افکار سياسی و نجوم ظواهر آراء عاقبت افول نمايد ولی شمس حقيقت از افق ابدی اشراق بی پايان دارد و باقی و برقرار ماند نه نزولی و نه افولی. ای منجذبه محبّت اللّه شکر کن خدا را که به محيط اعظم پی بردی و از جهان ملکوت خبر يافتی اميدوارم که فرشته آسمان شوی ملکوتی گردی ربّانی شوی تاجی از محبّت اللّه بر سر نهی و طوقی از معرفت اللّه در گردن اندازی و بر سرير حيات ابديّه نشينی ولوله در آفاق اندازی و سبب نشر نفحات قدس در اقاليم گردی. ای بنت ملکوت آنچه بر قلبت الهام شده بيان کن زبان بگشا و اسرار الهی بنما و الهام آسمانی ظاهر کن و عليک البهاء الابهی.


منابع