٣١

هوالابهی

ای مشتاق ملکوت الله عالم امکان مطلع انوار جمال رحمن شد و حيّز جهان مرکز ظهور حضرت يزدان گشت فيوضات غير متناهيه احاطه نمود و تجلّيات متتابعه رخ گشود. انوار شرق و غرب را روشن کرد و گلهای معانی و ريحان الهی کوه و دشت را گلزار و گلشن نمود. جهان رشک فردوس جنان شد و کيهان غبطهٔ آسمان گشت. عندليب حقايق در حدائق تقديس به الحان بديع تغنّی کرد و ورقاء بيان بر افنان تبيان به ‌فنون ‌الحان ترنّی نمود. بلبل وفا بر اغصان سدرهٔ منتهی به گلبانگ پارسی نغمه سازی نمود و حمامهٔ فردوس ابهی بر شجرهٔ طوبی به لحن حجازی بسرود. افسر سلطان گل نمودار شد و با رخی افروخته و عشّاقی جان سوخته عرض ديدار کرد و هر شکوفه و گياهی را چمن آرائی آموخت. با وجود اين مواهب عظيمه که چشم امکان نديده مردم مرده و پژمرده بودند و چشم دوخته و افسرده محشور شدند. زهی افسوس و حسرت که چنين محروم شدند و هزار ندامت که چنين مهجور گشتند و البهآء علی اهل البهآء بما فازوا بهذا الفضل العظيم . ع ع