٤٠

هو الله

ای ياران عزيز عبدالبهآء آن دلبر بيهمتا تحمّل هر جفائی فرمود و حمل هر بلائی کرد در هر نفس هدف تيری شد و مدّت بقا در تحت تهديد تيغ و شمشير بود و شب و روز به نصايح و وصايای الهی پرداخت و جميع را به آنچه سبب عزّت ابدی عالم انسانی است دلالت فرمود تا نفوسی تربيت شوند که مظاهر تنزيه و تقديس الهی گردند و مطالع انوار تقوی در عالم انسانی حتّی از ترک اولی اجتناب نمايند و از دام نفس و هوی خلاصی جويند جميع اعمال و افعال را به نصوص قاطعهٔ الهيّه تطبيق کنند و به اخلاق رحمانی عالم انسانی را تزيين بخشند تا اين جهان جهان ديگر گردد واين عالم ارضی جهان آسمانی شود …