٦٢

هوالابهی

ای ثمرهٔ شجرهٔ عرفان جمال رحمن و فاکههٔ حديقهٔ جنّت ايقان آنچه مرقوم نموده بوديد در انجمن رحمانی قرائت شد و به بصر نورانی ملاحظه گشت از معانيش نفحهٔ خوش محبّت الله‌ استشمام گشت و از مضامينش اشتعال به نار موقدهٔ از سدرهٔ سيناء. هنيئاً لک‌ ايّتها الثّمرة‌ الزّکيّة‌ الشّهيّة‌ اللّطيفة علی شجرة الفردوس فی حديقة الافريدوس بما ثبتْتِ علی عهد الله و ميثاقه و نبتْتِ من فيوضات غمام رحمة الله و جوده و وفيْتِ بأَيمانک و استقمت علی إِيمانک بعد ما تزلزلت‌ ارکان‌ اهل الامکان من صعود نيّر اوج الرّحمن و غروب شمس البهآء و طلوعها من آفاق ممالکه الاخری و زلّت اقدام الضّعفآء من‌ الرّجال و ظنّوا تزلزل ‌ارکان‌ امر الله و خمود نار محبّة الله و اطفاء سراج معرفة‌ الله‌ فبئس ما هم يظنّون. عنقريب کلّ خائف و خاسر گشته ملاحظه خواهند نمود که از عروج جمال مبارک سراج الهی روشن تر شد و آفتاب حقيقی با جلوه ‌تر گشت بحر اعظم موجش شديد تر گرديد و نفحهٔ رياض الهی منتشرتر شد صيت امر الهی در آفاق عالم بلند گشت وسطوت قدرت ربّانی ارکان ‌امم را به حرکت آورد. بگو ای بی هوشان عنقريب جوش و خروش دريای الهی را مشاهده خواهيد نمود و تأثيرات ندای سروش غيب را به گوش هوش استماع خواهيد کرد. در مظاهر احديّه که از قبل بودند، ملاحظه نمائيد صعود حضرت روح الله سبب اطفای نار محبّة‌ الله بود و يا علّت شدّت اشتعال گشت وعروج حضرت رسول به افق ممالک اخری باعث اضمحلال دين الله شد يا خود بادی اعلاء کلمة الله گشت و همچنين سائر مظاهر احديّه. يهود عنود از صعود کلمة الله در شوق و شور بودند و طوائف مشرکين حجاز از غروب آفتاب يثرب در رقص و اهتزاز چنان گمان مينمودند که نسائم رياض احديّت منقطع شد و اشعّهٔ ساطعهٔ از شمس حقيقت مظلم و مستتر بعد مشاهده نمودند که موج اين بحر به اوج اعلی رسيد واشراق اين شمس به آفاق ارض وسما فباطل ما کانوا به يظنّون. ع ع