٨٥

هو الله

ای ثابتان ای صادقان نامهای مبارک شما در نامهٔ حضرت سميّ معنوی عبدالبهآء مرقوم و مذکور بود لهذا قلب در نهايت انعطاف و جان و وجدان متضرّع به درگاه خفيّ ‌الألطاف تا از ملکوت ‌ابهی فيضی جديد ظهور يابد و در انجمن مشتاقان و لانه و آشيانهٔ عاشقان سطوع فرمايد. در اين قرن نورانی چون بدقّت نظر نمائيد ذرّات کائنات در جنبش و حرکت است و حقائق کلّ شیء در اهتزاز و بشارت ولی از محرّک و موجد بی خبر. آهنگ بديعی به گوش جان و وجدان کلّ ميرسد ولی از مغنّی خبر ندارند. حرکت فائقهٔ وجود و عقول را معترفند و قوّهٔ شديدهٔ سرّ وجود را مشاهده نمايند ولی مرکز اين فيض عظيم را ندانند و غافلند که هر چند انوار اسرار آفاق را نور بار نموده ولی مرکز نور شمس حقيقت است که از ملکوت اسرار تجلّی و اشراق فرموده.

الحمد لله ياران‌ الهی از اين خواب بيدار شدند و از اين غفلت هوشيار گشتند توجّه به‌ آفتاب آسمانی نمودند و اقتباس انوار از نيّر رحمانی کردند در پی شعاع ندويدند به مرکز انوار توجّه نمودند لهذا بر بصر و بصيرت آنان سطوع انوار استمرار دارد ولی ديگران چون سرگرم شعاعند اگر فی الجمله حاجبی در ميان آيد فوراً محروم گردند. از جميع خلق اگر سؤال شود گويند که ‌اين قرن جليل قرن‌ انوار است و مستثنا و ممتاز از قرون‌ اولی ولی از مرکز محروم و محتجب در ليل و نهار . پس بايد هر دم سر به سجود نهيد و شکر ربّ ودود نمائيد که ما را مستفيض از اين مقام محمود نمود، سرگشتهٔ کوی ياريم و دلبستهٔ روی دلبر آفاق و به جان و دل بکوشيم که‌ اقتباس فيوضات از ملکوت ابهی نمائيم و به موجب تعاليم و وصايا و نصايح الهی رفتار کنيم و عليکم و عليکنّ البهآء الابهی . ع ع