٩٦

هوالابهی

ای ناظر به ملکوت ابهی جمال قدم و اسم اعظم روحی لعتبته الطّاهرة ‌فداء به نفحات قدس شرق و غرب امکان را معطّر فرمود و روايح مشک جان ارجاء امکان را معنبر کرد و بوی خوش رحمن از يمن يزدان بر مشام جهانيان مرور نمود ولی بعضی نفوس مرده که به شئون احتجاب و اوهام پژمرده بودند از اين فيض قديم بی نصيب شدند و ازاين لطف عميم محروم و بعيد. پس خوشا به حال تو که بر اين بحر بی پايان ره بردی و از اين بخشش بی منتها نصيب گرفتی و البهآء عليک و علی کلّ ثابت علی الميثاق. ع ع