١٢٦

هوالابهی

اگر چه شمس حقيقت به ظاهر به غمام غيبت مجلّل لکن چون به چشم بينا نگری و گوش شنوا بشنوی وقلب آگاه بينديشی انوار نيّر اعظم شديدتر شد و شعاع سراج الهی روشنتر، بحر اعظم کبريا امواجش عظيمتر گشت و فيوضات سماء رحمن قويتر و ظاهرتر چه که تا به حال غمام هيکل بشری مانع مشاهدهٔ آفتاب حقيقت بود. حال‌ آن بدر منير و آفتاب فلک اثير از افق ‌اعلی و ملکوت‌ ابهی فی‌الحقيقه مقدّس از جميع شئون طالع و لائح است و نريکم من افقی‌ الابهی وننصرمن قام علی نصرة ‌امری بجنود من ‌الملأ الاعلی و قبيل من الملائکة‌ المقرّبين نصّ قاطع، چنانچه در ظهور مظاهر احديّه من قبل مشهود و واضح گشت که بعد از صعود و عروج عظمت امر الله مشهود و سلطنت کلمة الله معلوم و واضح گشت. مثلاً در کور روح بعد از عروج معدودی قليل و به حسب ظاهر عديدی ذليل بودند چون اين نفوس ضعيفه به استقامت کبری قيام نمودند از تأييد و توفيق الهی و فيوضات روح القدس معنوی از مشرق امکان چنان طالع و لائح گشتند که انوار سرمديّه‌اش آفاق جهان فانی و جهان باقی را روشن و منير مينمايد. البدار البدار يا احبّاء الله و امنائه ‌الی هذا الفضل ‌الاعظم‌ الوحی الوحی يا خيرة‌ الخلق و صفوتهم‌ الی هذا المقام المتعالی المفخّم. ع ع