١٦١

هو الله

ای احبّای الهی کور عظيم است و اشراق شديد و عصر خداوند مجيد، امکان در حرکت است و اکوان در وجد و بشارت حقائق کائنات در شوق و شورند و ذرّات موجودات در طرب و سرور ارواح در فوز و فلاحند و احباب در علوّ و نجاح انوار در سطوع است و آثار روشنی بخش اقليم و ربوع صيت بزرگواری جمال قدم جهانگير گشته و نيّر عظمت حضرت احديّتش مشرق و منير جميع محافل عالم به ذکر اسم‌ اعظم مزيّن و کلّ مجامع امم به خبر ظهور نيّر اکرم مستخبر شرق از انوارش منوّر است و غرب از نفحاتش معطّر بسيط غبرا از فيض سحابش گلشن است و فسيح و رفيع خضرا از انوار آفتابش روشن حقيقت کلّ شئ در حشر و نشور است و کينونت کلّ شئ در شوق و شور اشجار طيّبه در نشو و نما است و اثمار لطيفه پر حلاوت و صفا علم ميثاق است که منشور بر آفاق است دريای عهد و پيمان است که موجش بی پايان است و طوفانش در نهايت شدّت و طغيان و مزلزل ارکان.

جمال قدم روحی لاحبّائه الفداء در اين کور اعظم بر جميع احبّا حجّت را بالغ و رحمت را سابق و نعمت را سابغ و برهان را واضح و دليل را لائح فرمودند. در کتاب اقدس که ناسخ جميع الواح و زبر است و مهيمن بر کلّ به نصّ صريح واضح مبين صراط را معلوم و منهج نجات را منصوص نمودند و بيست و پنج سنه جميع را از ثدی مقدّس شير داده پرورش فرمودند و در جميع الواح و کتب و لوائح و صحف ذکر عهد و ميثاق نمودند و ثابتين و متمسّکين را تحسين و تمجيد فرمودند و متزلزلين را توهين و تزييف بلکه انذار به عقوبت الهيّه و تخويف به نقمت ابديّه نمودند و لوح سنهٔ شداد که سنهٔ صعود است نازل گشت و در جميع اطراف منتشر شد و بيان شدّت امتحان و کثرت افتتان را واضح و مشهود فرمودند. بعد به اثر قلم اعلی کتاب عهد مرقوم شد و لوح محفوظ ميثاق مکتوب و کلّ را به توجّه و انقياد و اطاعت و اتّباع به امر واضح و صريح امر فرمودند تا چون دريای امتحان و افتتان سنهٔ شداد به موج آيد نفسی سر گردان نگردد و مضطرب و حيران نشود صراط مستقيم و منهج قويم و نور مبين موضّح و معيّن و محقّق و منصوص و معلوم باشد و مجال همسی برای نفسی نماند و وحدانيّت کلمهٔ الهيّه محفوظ ماند و اختلافی حاصل نشود.

حال نو هوسانی چند پيدا شده‌اند درسرّ سرّ زمزمه ای بنا گذاشته اند و چون مطمئن گردند از نفسی، واضح نيز ذکر نمايند. يکی گويد جمال مبارک کلّ را غنی فرمود احتياجی باقی نگذاشت، مقصد سرّش اين است که به مقام منصوص احتياجی نيست. ديگری گويد که عصمت محصور در جمال مبارک بود ديگر کسی معصوم نيست، مراد باطنش اين است که من اراده الله جائز الخطا است، ديگر نفسی که در ايّام مبارک مقبول بود يا معرض بود يا لوحی به جهت او نازل نمی شود که مردود گردد، مقصد حقيقيش اين است که اگر مخالفت رضا کند و به خصومت اجتسار ضرّی ندارد و از اين قبيل اقوال در سرّ و اجهار ترويج نمايند و مقصد از اين اقوال کلّ نقض عهد و ميثاق است و اين آن نعاقی است که در جميع الواح محبوب آفاق خبر داده است. ای احبّای الهی بيدار باشيد بيدار هوشيار گرديد هوشيار چه که امتحان و افتتان بسيار شديد است و متزلزلين در نهايت تدبير و تدمير، به ظاهر گويند که ما اوّل متمسّک به ميثاق هستيم و در باطن تيشه به ريشهٔ شجرهٔ عهد و ميثاق زنند. ع ع