هوالله - ای بنده ميثاق مکتوب آن جناب که بدايتش به انگليسی…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٦

هوالله

ای بنده ميثاق مکتوب آن جناب که بدايتش به انگليسی و نهايتش به پارسی مرقوم، ملاحظه گرديد از سجن جديد و بلای شديد اين عبد ناله و حنين فرموده بوديد و حال آن که بشارت کبری است و موهبت عظمی زندان نيست ايوان است زهر جفا نيست شهد وفاست قعر چاه نيست اوج ماه است محنت نيست منحت است زحمت نيست رحمت است راحت جان است و مسرّت وجدان و روح و ريحان صد هزار حسرت و افسوس انسانی را که بعد از بلايای جمال مبارک و صعود مليک وجود ديگر راحت و آرام جويد و آسايش دل و جان خواهد آزادی طلبد و شادمانی خواهد و دمی بياسايد**.** اليوم مؤمن صادق آرزوی صد هزار بلا نمايد و به تضرّع و زاری در سبيل فدا پويد و رضای جمال ابهی جويد لهذا از سجن عبدالبهاء پربشارت باش و در نهايت مسرّت به شکرانيّت ربّ احديّت پرداز…


منابع