هوالله - ای يار قديم و همدم و نديم عبدالبهاء نامه رسيد…
٥٦
هوالله
ای يار قديم و همدم و نديم عبدالبهاء نامه رسيد در اين روزها مصمّم حرکت امريکا هستم زيرا از مجامع يار و اغيار و انجمنهای علمی و سياسی و عمومی امريکا دعوتنامه‌ها متتابعاً ميرسد هرچند به جسم ناتوان و قوا تحمّل سفر دريا ابداً ندارد و احتمال خطر دارد علی‌الخصوص محيط پاسفيک و آتلانتيک ولی اميد به تأييدات جمال مبارک است که پشّه قاصر را نسر طائر نمايد و مور ضعيف را ثعبان مبين کند متوکّلاً عليه و معتمداً علی فضله و احسانه بادبان کشتی بگشائيم و در موسم طوفان سفينه برانيم تا ببينيم چه مقدّر شده مقصود اين است که فکر مشغول است ابداً فرصت ترتيب و تمشيت امور نيست. لهذا بايد محفل روحانی به هر قسمی باشد امور را در مجاری موافق جاری نمايد و مرا چندی مهلت شايان و رايگان دهد تا اين سفر پرخطر را بدون تشويش افکار به منتها رسانم و مشغول آن سامان گردم زيرا الحمد للّه ايران منبت شجره مبارکه است و مطلع نيّر اعظم و احبّا قدما هستند و در ظلّ تربيت جمال مبارک تربيت شده‌اند و ممتحنند و جانفشانند و هر يک را نهايت آرزو ميدان فدا اين نفوس تمکّن تامّ حاصل نموده‌اند و استقامت شديد دارند امّا جهان غرب بدايت تأسيس است بايد نهايت کوشش را نمود تا ترويج گردد و تأسيس شود و نفوس مبارک ثابت نابتی مانند احبّای ايران مبعوث شوند آن وقت کار آسان گردد عبدالبهاء جميع اوقاتش را به ياد ياران شرق گذراند زيرا السّابقون السّابقون اولئک هم المقرّبون مقرّر است**.**
باری از احبّای الهی علی‌الخصوص ايادی امر اللّه رجای عبدالبهاء اين است که به ملکوت جمال مبارک شب و روز عجز و زاری نمايند و عبدالبهاء را در اين سفر عون و صون و حمايت طلبند که شايد پشّه‌آسا حرکتی نمايد و نظير ذرّه در شعاع آفتاب نمودار گردد يعنی به عبوديّت و خدمتی موفّق شود تا به حال محروم بلکه در آينده بهره و نصيبی گيرد و عليک البهاء الابهی**.** ع ع